Gitmez başımdan bulut yangın üstüne yangın
Hep mağlübu ben oldum girdiğim her bir cengin


Her aşk keskin bir bıçak ok gibi battı ucu
Sormadan neden niçin kendimde buldum suçu


Hançerlenmiş düşlerim sevdiğine bin pişman
Tükenmiş bir faniyim kendime oldum düşman


Çoğalmadı umudum yaşlara doydu gözüm
Aldığım son nefesler toprağa bakar yüzüm


Düştüğüm boşluklara umutlarım asıldı
Bu zavallı sol yanım kaç yerinden kesildi


Böyle zamansız aklar saçlarıma üşüştü
Bu kez de yüreğime Toroslardan çığ düştü


Madem beceremedik madem başaramadım
Yaşamaktan vazgeçtim ölümüme susadım


Farkı yok şimdi bende gece ile gündüzün
Pusu kurmuş bekliyor gülen yüzümde hüzün


Azrail bitir artık benle kalan işini
Aşk denilen mefhumun gelmişi geçmişini